اِنَّ الْحَسَناتِ یُذْهِبْنَ "السَّیِّئاتِ ‏ " ////

وَأَقِمِ الصَّلاَةَ طَرَفَیِ النَّهَارِ وَزُلَفًا مِّنَ اللَّیْلِ إِنَّ الْحَسَنَاتِ یُذْهِبْنَ السَّـیِّئَاتِ ذَلِکَ ذِکْرَی لِلذَّاکِرِینَ
و نماز را در دو طرف روز و اوایل شب که نزدیک روز است برپا دار (نماز صبح را در نیمه اول روز و ظهر و عصر را در نیمه دوم آن و مغرب و عشا را در اوایل شب بخوان) که به یقین نیکی‏ها (که نماز در رأس آنهاست) گناهان را از بین می‏برد (پلیدی گناه را از نفس، مفاسد آن را از آفاق، سیاهی آن را از نامه عمل و استحقاق عذاب را از عامل می‏زداید)، این تذکری است برای یادکنندگان. {ترجمه آیت الله مشکینی ره}
امید بخش‏ترین آیه :
«ابوحمزه ثمالی» از یکی از دو امام گرانقدر حضرت باقر و یا صادق - که درود خدا بر آنان باد - آورده است که می‏فرمود: روزی امیرمؤمنان رو به مردم نمود که هان ای بندگان خدا، کدامین آیه از همه آیات امیدبخش‏تر است؟

در پاسخ پرسش آن حضرت، یکی گفت: این آیه شریفه که می فرماید: «اِنّ الله لایغفر ان یشرک به و یغفر ما دون ذلک لمن یشاء»،خدا این را که به او شرک ورزیده شود نمی‏آمرزد و فروتر از آن را برای هر که بخواهد می‏آمرزد. آن حضرت فرمود: این آیه بسیار امید بخش است امّا پاسخ من نیست.
دیگری گفت: این آیه شریفه پاسخ شماست که می‏فرماید: و هرکس کار بدی کند و یا به خویشتن ستم روا دارد آنگاه از خدا آمرزش بخواهد، خدا را آمرزنده و مهربان خواهد یافت. «و من یعمل سوءً...»
امیرمؤمنان فرمود: این هم امیدبخش است امّا پاسخ من نیست.
نفر سوّم گفت: پاسخ مورد نظر شما این آیه است که می‏فرماید: «قل یا عبادی الذین اسرفوا علی انفسهم لا تقنطوا...»
بگو هان ای بندگان من که بر خود زیاده روی نموده‏اید، از رحمت خدا نومید نشوید.
حضرت فرمود: این آیه نیز امید بخش است، امّا پاسخ پرسش من نیست.
نفر چهارم گفت: پاسخ پرسش شما این آیه است که می‏فرماید: «و الّذین اذا فعلوا فاحشة او ظلموا انفسهم...»
و آنانکه چون به کار زشتی دست یازند یا برخود ستم روا دارند، خدا را به یاد می‏آورند و برای گناهانشان آمرزش می‏خواهند.
آن بزرگوار فرمود: این آیه نیز بسیار امیدبخش است امّا پاسخ من نیست. اینجا بود که دیگر کسی پاسخی نداشت تا بگوید، و آنگاه امیرمؤمنان رو به مردم کرد و فرمود: چرا پاسخ نمی‏دهید؟!
گفتند: به خدای سوگند دیگر چیزی نمی‏دانیم.
سپس خود آن گرانمایه عصرها ونسلها فرمود: از شخصیت محبوب و گرانمایه‏ام پیامبر شنیدم که می‏فرمود: امید بخش‏ترین آیه قرآن این آیه شریفه است که می‏فرماید: و نماز را در دو سوی روز و نیز آغازین ساعات شب بر پادار؛ چرا که نیکیها، بدیها را از میان می‏برد. «انّ علیّاعلیه السلام اقبل علی الناس فَقالَ: اَیّة آیة ارجی عندکم؟ فقال بعضهم: اِنّ الله لایغفر أَنْ یشرک به... قال: سمعت حبیبی رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم یقول: ارجی آیة فی کتاب الله: و اقم الصلوة طرفی النهار و زلفاً من اللیل ان الحسنات یُذهبن السیّئات...»
و آنگاه پیامبر خدا رو به من کرد و فرمود: علی جان، به خدایی که مرا به رسالت برگزید، هر یک از شما مردم برای وضوی نماز به پاخیزد، گناهانش فرو می‏ریزد؛ و هنگامی که به بارگاه خدا رو آورد، و با دل و جان نماز را به پا دارد، چیزی از گناهانش نمی‏ماند، و پس از نماز بسان روزی می‏شود که تازه از مادر ولادت یافته است. و اگر میان دو نماز گناهی از او سر زند، با نماز دوّم آمرزیده می‏شود و همین گونه تا نماز پنجم.
سپس فرمود: یا علی انّما منزلة الصلوات الخمس لأُمتی کنهر جار عَلی باب احدکم... علی جان! موقعیت نمازهای شبانه‏روزی برای جامعه و امت من، بسان نهر و جویبارِ لبریز از آبی است که بر درخانه شما روان است. شما در مورد کسی که در بدن او گرد و غباری باشد و روزی پنج مرتبه در چنین جویباری خود را شستشو دهد، چه می‏پندارید؟ آیا باز هم در بدن او گرد و چرکی می‏ماند؟ به خدای سوگند که نمازهای پنجگانه و نقش پاک کننده آنها این گونه است. فکذلک و اللّه الصّلوات الخمس
تفسیر مجمع البیان