فَفِرُّوا إِلَی اللَّهِ ...

فَفِرُّوا إِلَی اللَّهِ إِنِّی لَکُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ . الذاریات آیه : 50
ترجمه مشکینی
پس (از عذاب خدا به وسیله توحید و تسلیم) به سوی خدا بگریزند، همانا من برای شما از جانب او بیم‏دهنده‏ای آشکار و روشنگرم
تفسیر مجمع البیان:
فَفِرُّوا إِلَی اللَّهِ‏
پس با یکتاگرایی و پرستش خالصانه خدا از عذاب او به سوی مهر و رحمت بی کرانش بگریزید و پاداش او را بجویید.
به باور برخی منظور این است که: با رهانمودن آنچه شما را سرگرم ساخته و از فرمانبرداری خدا و انجام دستورات او باز می‏دارد، به سوی مهر و پاداش خدا بشتابید.
از حضرت صادق آورده‏اند که به انجام طواف و حج بروید، چرا که این نوعی گریز از عذاب خدا به سوی پاداش و مهر اوست.
إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِین
چرا که من از سوی خدا برای شما بیم‏دهنده‏ای روشنگرم.
به بیان دیگر منظور این است که: بی‏گمان من از جانب خدا برای شما از عذاب و کیفر او هشدار می‏دهم و بدین وسیله رسالت خویش را به شما ابلاغ و پیام حق را باز می‏گویم.تفسیر نمونه:
تعبیر به ((فرار)) در اینجا تعبیر جالب و لطیفی است ، معمولا فرار در جائی گفته می شود که انسان از یکسو با موجود یا حادثه وحشتناکی روبرو شده ، و از سوی دیگر پناهگاهی در نقطه ای سراغ دارد، لذا با سرعت تمام از محل حادثه دور می شود و به نقطه امن و امان روی می آورد، شما نیز از شرک و بت پرستی که عقیده وحشتناکی است بگریزید و به توحید خالص که منطقه امن و امان واقعی است روی آرید.
از عذاب خدا بگریزید به سوی رحمتش بروید.
از نافرمانیها و عصیانش فرار کنید و به توبه و انابه متوسل شوید.
خلاصه ، از زشتیها، بدیها، بی ایمانی ، تاریکی جهل ، و عذاب جاویدان بگریزید، و در آغوش رحمت حق و سعادت جاویدان قرار گیرید.
باز برای تاءکید بیشتر، روی مساءله یکتاپرستی تکیه کرده ، می فرماید:
((معبود دیگری با خدا قرار ندهید که من برای شما از سوی او بیم دهنده آشکاری هستم )) (و لا تجعلوا مع الله الها آخر انی لکم منه نذیر مبین ).
این احتمال وجود دارد که آیه قبل دعوت به اصل به ایمان خدا می کند، و این آیه دعوت به یگانگی ذات پاک او، بنابراین تکرار جمله ((انی لکم منه نذیر مبین )) در یک مورد به عنوان ((انذار)) بر ترک ایمان به خدا است ، و در مورد دیگر انذار در برابر شرک و دوگانه پرستی ، و به این ترتیب هر کدام اشاره به مطلب جداگانه ای است .
در بعضی از روایات از امام صادق (علیه السلام ) نقل شده که منظور از ((فرار به سوی خدا)) حج و زیارت خانه او است روشن است که منظور ذکر یکی از مصادیق واضح فرار به سوی خدا می باشد چرا که حج انسان را به حقیقت توحید و توبه و انابه آشنا می سازد و در پناه الطاف خداوندی جای می دهد.